গাৰো জনগোষ্ঠী: (Garo Community) ইতিহাস, সংস্কৃতি আৰু সংগ্ৰাম
উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলৰ সেউজীয়া পাহাৰৰ মাজত লুকাই থকা এক সমৃদ্ধিশালী জনগোষ্ঠী—গাৰো জনগোষ্ঠী (Garo Community)। জীৱন্ত সংস্কৃতি, গভীৰ পৰম্পৰা আৰু অটল মনোবলৰ বাবে পৰিচিত গাৰোসকলৰ ইতিহাস শতিকাজুৰি বিস্তৃত। তেওঁলোকৰ উৎপত্তি, সংস্কৃতি, আৰু সংগ্ৰামে অসম আৰু মেঘালয়ৰ ইতিহাসক সমৃদ্ধ কৰিছে। আজি আমি গাৰো জনগোষ্ঠীৰ ইতিহাস, সংস্কৃতি, আৰু তেওঁলোকৰ বীৰত্বপূৰ্ণ সংগ্ৰামৰ কথা আলোচনা কৰিম।
গাৰো জনগোষ্ঠী (Garo Community) ৰ উৎপত্তি আৰু আগমন
গাৰো জনগোষ্ঠীৰ উৎপত্তি সম্পৰ্কে বিভিন্ন কিংবদন্তি আৰু লোকবিশ্বাস পোৱা যায়। তেওঁলোকৰ মৌখিক পৰম্পৰা অনুসৰি, গাৰোসকলৰ উৎপত্তি তিব্বতৰ “থৰুৱা” নামৰ ঠাইত হৈছিল। কিংবদন্তি মতে, এবাৰ তেওঁলোকৰ বসতি স্থলত এক ভয়ংকৰ দুৰ্ভিক্ষই দেখা দিলে। তেতিয়া গাৰোসকলে জাপফা, জালিমফা, চুকফা, বঙ্গিফা আৰু বিঞ্জিফাৰ নেতৃত্বত নিজ ঠাই এৰি অন্য ঠাইলৈ যাত্ৰা আৰম্ভ কৰিলে। তেওঁলোকে বিপদসংকুল হিমালয় আৰু সাতখন নৈ অতিক্ৰম কৰি কোচবিহাৰ পাইছিল। তাত তেওঁলোকে কিছু বছৰ বাস কৰিছিল, কিন্তু স্থানীয় ৰজাসকলৰ সৈতে সংঘৰ্ষ হোৱাত তেওঁলোকে পুনৰ যাত্ৰা আৰম্ভ কৰে।
অবশেষত, গাৰোসকলৰ এটা দলে মেঘালয়ৰ গাৰো পাহাৰত বসতি স্থাপন কৰে। আন এটা দলে বাংলাদেশৰ ফালে গতি কৰে। গাৰো লোকবিশ্বাসৰ আন এজন পূৰ্বপুৰুষ আছিল আবং নোগা। তেওঁ এজন ক্ষমতাশালী নেতা আৰু যোদ্ধা আছিল। আবং নোগা আৰু তেওঁৰ পত্নি চিলমে দোকাৰ নেতৃত্বত গাৰোসকলে ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ পৰা মেঘালয়ৰ গাৰো পাহাৰলৈ গৈ দুৰামা পাহাৰত বসতি স্থাপন কৰে।
গাৰো জনগোষ্ঠী (Garo Community) ৰ সংস্কৃতি আৰু পৰম্পৰা
গাৰো জনগোষ্ঠীৰ সংস্কৃতি অতি সমৃদ্ধ। তেওঁলোকৰ সমাজ এক মাতৃতান্ত্ৰিক সমাজ, অৰ্থাৎ ধন-সম্পত্তি আৰু পৰম্পৰা মাকৰ পৰা আহে। পুৰুষসকলে মহিলা মাতৃগৃহতে বাস কৰে। গাৰোসকলৰ পৰম্পৰাগত পোছাক, নৃত্য, আৰু উৎসৱবোৰ তেওঁলোকৰ সংস্কৃতিৰ এক উল্লেখযোগ্য অংশ।
পৰম্পৰাগত পোছাক
- দাগাবান্দা: গাৰো মহিলাসকলে হাতেৰে বোৱা এই বস্ত্ৰ পিন্ধে।
- ক’টিপ: পুৰুষসকলে পিন্ধা লোইনক্লথ।
- ৰিপোক: মণিৰে গঠিত গাৰো মহিলাসকলৰ গলাৰ গহনা।
- জাকচান: চোতালিৰে নিৰ্মিত কাণৰ গহনা।
- পেন্টা: শৃংখলাকৃতিৰ সোণৰ গহনা।
উৎসৱ
- ৱাঙালা উৎসৱ: হৰভেষ্ট ফেষ্টিভেল, য’ত সূৰ্যদেৱতাৰ পূজা কৰা হয়।
- দেন বিলচিয়া উৎসৱ: গাৰো যোদ্ধাসকলক স্মৰণ কৰা উৎসৱ।
- ৰংচু গালা: গাৰোসকলৰ নতুন বছৰৰ আৰম্ভণি উপলক্ষে পালন কৰা উৎসৱ।
গাৰো জনগোষ্ঠীৰ ধৰ্মীয় বিশ্বাস
এই জনগোষ্ঠী মূলত “সংসাৰেক” (Songsarek) ধৰ্ম পালন কৰিছিল, য’ত সূৰ্যদেৱতা ‘সলজং’ৰ পূজা কৰা হৈছিল। পিছত, বহুতো গাৰো খ্ৰীষ্টান ধৰ্মলৈ পৰিৱৰ্তিত হয়। ব্ৰিটিছ চৰকাৰে মিছনাৰীসকলৰ দ্বাৰা গাৰো পাহাৰত খ্ৰীষ্টান ধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰিছিল। মিছনাৰীসকলে উপাসনালয়, বিদ্যালয়, আৰু বিভিন্ন সামাজিক অনুষ্ঠান স্থাপন কৰি গাৰো পাহাৰৰ সামাজিক পৰিৱৰ্তনত এক বিশিষ্ট অৰিহনা যোগাইছিল।
গাৰো জনগোষ্ঠীৰ সংগ্ৰাম
গাৰোসকলৰ ইতিহাসত সংগ্ৰাম আৰু বীৰত্বৰ এক গৌৰৱময় অধ্যায় আছে। তেওঁলোকৰ প্ৰাচীন ইতিহাসত অভ্যন্তৰীণ যুদ্ধ আৰু ৰক্তপাতৰ ঘটনা বেছি আছিল। গাঁৱৰ মাজত আৰু চুবুৰীয়া নকমা বা মুখিয়ালসকলৰ মাজত প্ৰায়ে সংঘৰ্ষ হৈছিল।
আহোম আৰু কোচ ৰাজ্যৰ সৈতে সংঘৰ্ষ
গাৰো জনগোষ্ঠী আৰু আহোমসকলৰ মাজত বাৰে বাৰে সংঘৰ্ষ হৈছিল। ৰুদ্ৰ সিংহৰ সময়ত, আহোমসকলে গাৰো পাহাৰৰ অঞ্চলক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, কিন্তু গাৰোসকলে পৰাক্ৰমেৰে ৰুদ্ৰ সিংহৰ আক্ৰমণ ৰোধ কৰিছিল আৰু নিজৰ স্বাধীনতা ৰক্ষা কৰিছিল। কোচ ৰাজবংশৰ সৈতে গাৰোসকলৰ সংঘৰ্ষৰ কথাও জনা যায়, যদিও তেওঁলোকৰ মাজত বাণিজ্যিক সম্পৰ্কও আছিল।
ব্ৰিটিছৰ বিৰুদ্ধে সংগ্ৰাম
ব্ৰিটিছসকলৰ সৈতে গাৰোসকলৰ সম্পৰ্ক ১৮শ শতিকাৰ শেষৰ ফালে আৰম্ভ হৈছিল। ব্ৰিটিছ ইষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানীয়ে বংগৰ দিৱানী পোৱাৰ পিছত, গাৰো পাহাৰৰ সীমান্তত থকা জমিদাৰীসমূহ তেওঁলোকৰ নিয়ন্ত্ৰণলৈ আহিছিল। জমিদাৰসকলে গাৰোসকলক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, কিন্তু শেষত ব্ৰিটিছসকলে গাৰো পাহাৰক ১৮৭৩ চনত নিজৰ অধীনলৈ আনিছিল।
গাৰোসকলে ব্ৰিটিছৰ বিৰুদ্ধে সশস্ত্ৰ সংগ্ৰাম কৰিছিল। টোগান সাংমা আৰু সোণাৰাম আৰ. সাংমাৰ দৰে নেতাসকলে গাৰোসকলক সংগঠিত কৰি ব্ৰিটিছৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিছিল। টোগান সাংমাৰ নেতৃত্বত গাৰোসকলে ব্ৰিটিছ সৈন্যবাহিনীৰ সৈতে তীব্ৰ সংঘৰ্ষ কৰিছিল। যদিও তেওঁলোকে উন্নত অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰৰ অভাৱত পৰাস্ত হৈছিল, তেওঁলোকৰ সাহস আৰু সংগ্ৰামী মনোভাৱে ভৱিষ্যতৰ প্ৰজন্মক অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল।
গাৰো জনগোষ্ঠী (Garo Community) ৰ বৰ্তমান অৱস্থা
বৰ্তমান গাৰো পাহাৰ পাঁচখন জিলাত বিভক্ত: পূব গাৰো পাহাৰ, পশ্চিম গাৰো পাহাৰ, দক্ষিণ গাৰো পাহাৰ, উত্তৰ গাৰো পাহাৰ আৰু দক্ষিণ-পশ্চিম গাৰো পাহাৰ। গাৰোসকলৰ সংস্কৃতি, ভাষা, আৰু পৰম্পৰা আজিও জীয়াই আছে। তেওঁলোকৰ ইতিহাস আৰু সংস্কৃতিয়ে তেওঁলোকক এক অনন্য পৰিচয় দিছে।
উপসংহাৰ
গাৰো জনগোষ্ঠীৰ ইতিহাস আৰু সংস্কৃতি তেওঁলোকৰ সাহস, সহিষ্ণুতা আৰু সম্প্ৰীতিৰ পৰিচয় দিয়ে। তেওঁলোকৰ কাহিনীয়ে আমাক শিকায় যে ইতিহাস কেৱল যুদ্ধ আৰু সংঘৰ্ষৰ নহয়, ইয়াৰ মাজত এটা জনগোষ্ঠীৰ জীৱন, সংস্কৃতি আৰু স্বপ্নও সোমাই থাকে। গাৰো জনগোষ্ঠীৰ এই সমৃদ্ধিশালী ইতিহাস আৰু সংস্কৃতিয়ে আমাক তেওঁলোকৰ প্ৰতি গভীৰ শ্ৰদ্ধা আৰু কৌতূহলৰ সৃষ্টি কৰে।
The Previous Year’s APSC Question Paper
Moreover, your support has been invaluable to us. We are grateful for your continued support…
Follow us on